‘Technologie brengt ons dichter bij mensen die ver van ons verwijderd zijn, maar soms verder van mensen die in onze directe nabijheid vertoeven.’ (Technologie brings us closer to those who are far away, but far away from those who are close.)

Met deze doordenker werd de week op school ingezet en vandaag werd het op een creatieve manier aangeboden aan onze eerste graad ! Tijdens de theatervoorstelling, My Robot is a Lover, in het Casino in Koksijde werd aan hen een dilemma voorgelegd: kiezen we voor een berekend liefdesleven, vrij van ergernissen, risico’s en hartenpijn? Of nemen we de liefde zoals ze is – ongrijpbaar, onverklaarbaar, onzegbaar? We leven in een wereld die beheerst wordt door de technologie, door ‘maakbaarheid’, maar het is toch een illusie dat de liefde maakbaar is?

Via beamers en projecties op de doorzichtige wanden en de vloer werd een futuristische digitale plek gecreëerd waarin de personages opgezogen leken te worden en erin op te lossen. Een vernuftig staaltje vormgeving! Daarbovenop jeugdig acteertalent van de bovenste plank, schitterende interactie met ons jonge publiek. We kregen er zelfs een pluim voor! Kortom, een rake theatervoorstelling die onze jongeren zeker zal aanzetten na te denken en te communiceren met hun leeftijdsgenoten over bepaalde waarden en normen.